Toewijding aan jeZelf!

 

                                                                                                                      Het is de avond van 4 januari, het jaar 2020 is net gestart. Ik zit op de bank met een kopje goede nachtrust thee voor me. Het is al laat, maar ik voel me nog te wakker. Daarom heb ik mijn laptop gepakt en werk aan een blog over toewijding.                                                                 

Toewijding wordt beschreven als het hebben van aandacht, bezieling, enthousiasme, ijver, inzet, liefde, loyaliteit, overgave, trouw, zorg. 

Veel van wat ik erover lees gaat over de toewijding in relaties.                                                                 

En ineens komt daar een gedachte omhoog: 'Ik mis je!' Ik denk aan mijn lief die al boven is. Maar meteen weet ik…. ik mag 'm terug spiegelen. 'Christi, ik mis je!'

En die komt binnen….ik ervaar de emotie. Want ja, ik mis de laatste tijd wel weer (en wellicht al mijn hele leven) de diepere, échte verbinding met mijZelf. 


Ik mis mijZelf, mijn Liefde, mijn Zijn en Levenskracht, doordat mijn (beperkende) gedachten en oordelen veelal nog op de voorgrond aanwezig zijn. En dat komt mede omdat ik niet toegewijd ben aan mijZelf. Terwijl de belangrijkste persoon in mijn leven Ik Zelf dien te zijn. De enige persoon die namelijk zeker mijn hele leven bij mij is en mijn leven met mij deelt…. ben ik Zelf!


Hoe belangrijk dus om toegewijd te zijn aan mijzelf. Om aandacht te geven aan, zorg te dragen en inzet te tonen voor, enthousiast te zijn met en liefde te geven aan mezelf. Met overgave en bezieling!


En dat, besef ik, is nu net wat ik nog met regelmaat mis. Doordat ik dat mis ervaar ik een leegte . En die leegte wil ik opvullen. Alleen zoek ik de vulling nog te vaak buiten mijzelf; in goedkeuring van anderen, in (zoet) eten, in aandacht en liefde van mijn partner. En zo creëer ik afhankelijkheid en een vicieuze cirkel, waarin ik denk de liefde en aandacht van mijn partner te missen. En het klopt, alleen ben ik die partner zelf!


Dus mag ik mijn eigen beste vriend worden, mijn eigen levenspartner. En ik kies voor onafhankelijkheid en het nemen van de verantwoordelijkheid voor mijn eigen leegte en mijn eigen leven. Ik kies er bij deze bewust voor om toegewijd te zijn aan MIJ, aan de relatie met mijn Zelf! 

En ik weet dat ik dit kan doen door steeds naar binnen te keren, naar de stilte in mezelf . Om zonder oordeel alles dat zich aandient toe te laten. Ik kan aan de relatie met mijZelf werken door mezelf in de spiegel aan te kijken en te vertellen: 'Christi, ik hou van je. Je ziet er mooi uit. Je bent zo goed bezig. Je bent prachtig, krachtig en waardevol. Precies goed zoals je bent, met alles erop, erin en eraan!

Ik kan aan de relatie met mijZelf werken door te luisteren naar de signalen van mijn ziel via mijn lichaam. En door dat te doen, leer ik mezelf steeds meer kennen en kan ik steeds beter kiezen wat voor mij goed voelt en een bijdrage is aan meer rust, gemak en blijheid. 


En het mooie is dat het dan op meerdere gebieden in mijn leven doorwerkt. Ik kan gelukkig uit ervaring zeggen dat, indien ik meer toegewijd ben aan mijZelf, dit ten goede komt aan o.a. mijn praktijk Bij Christi, aan de relatie met mijn lief, mijn kinderen en anderen. Het werkt door in heel mijn leven. 

Dus doordat mijn angst, mijn beperkende gedachten en oordelen nog aanwezig zijn, denk ik niet goed genoeg te zijn of zelfs waardeloos. Dan kies ik er onbewust voor om weg te lopen bij mezelf en geef ik liever aandacht aan anderen , zorg ik met inzet en enthousiasme voor anderen. Nu ik meer toegewijd ben aan mijzelf, mag alles er van mij zijn en daardoor worden angst en beschermingsmechanismen zichtbaar. Hierdoor overkomt het leven me niet meer, maar besef ik dat ik keuzes heb en dat ik het waard ben om voor mijZelf te kiezen en met overgave voor Mij zorg en aandacht te hebben.


En jij? Aan wie of wat ben jij toegewijd? Neem jij jouw verantwoordelijkheid om toegewijd te zijn aan jouw leven, aan jouw Zelf?